بهترین "روی جلد"های تاریخ ماهنامۀ فیلم

این انتخاب های نگارنده، در نظرخواهی ویژۀ شمارۀ سی سالگی مجله در نیمۀ پاییز 91 که به روی جلدهای محبوب نویسندگان مجله اختصاص داشت، منتشر شد.

(به ترتیب زمان انتشار)

1- شماره 30: اگر کسی بگوید این عکس مانی پتگر از سکانس بی مشابه «یخ جلوی شعله های آتش» فیلم دونده امیر نادری بهترین عکس تاریخ سینمای ایران است، نمی توانم مخالفت کنم. این روی جلد هم با تیتر امیدبخش «دونده به نمایش در می آید» و ترکیب یکی از لوگوهای قدیمی با عکس، عالی از کار درآمده.
2- شماره 61: نقاشی نوستالژیک آیدین آغداشلوی بزرگ برای جلد این شماره، اولین باری است که خود مجله فیلم را به عنوان یکی از ابزار ضروری یازده روز جشنواره فجر، در جیب «اُورکت آمریکایی» شخصیت سینمادوست غایب در تصویر نشان می دهد و بعدها از این ایده در روی جلدهای دیگر ویژه نامه های جشنواره مجله، باز استفاده شد.
3- شماره 111: زمینۀ خانۀ قدیمی و باغ پاییزی و درخت های نیمه خشک آن، هم فضای پردۀ آخر را منتقل و هم زیبایی بصری این طرح جلد را کامل می کند.
4- شماره 119: طرح عجیب، فانتزی، خوش آب و رنگ و خوش فکر روی جلد این ویژه نامۀ دهمین جشنوارۀ فجر، با رگه هایی از تصویرسازی های بسیاری از بزرگان سینما از بونوئل تا پاراجانف، به شدت خاطره انگیز و سینمایی است.
5- شماره 150: صورت فلینی، آن نگاه نافذ و نبوغ آسا، آن دورنگی ِ سیاه و سفید و دارای کنتراست، آن شیطنت توی چهره و رنگ های زمینۀ جلد، آن مناسبت مهم و تلخ فقدان فلینی، و آن شباهت این تصویر به قالبی از سرگرمی سازی که استاد سینما را بسیار بدان نزدیک می دانشت (سیرک)، برای انتخاب این طرح جلد کافی نیست؟
6- شماره 179: نگاه گویا و چندمعنایی خسرو شکیبایی در آینه های صحنه و عکس خوبی از فیلم درد مشترک تکثیر شده و زمینۀ سیاه جلد، نشانۀ عزایی است که مجلۀ مبدأ فعالیت سینمایی ام در این شماره برای قهر و دوری ده ساله ام از این آبان 74 تا بازگشتم در سال 84 می گیرد! از خودم بابت این قهر و دوری شرمسارم و برای عامل یا در واقع عامله اش، متأسف.
7- شماره 186: با این که گبه جزو فیلم های محبوبم در آثار مخملباف نیست، نمی توان زیبایی و تناسب فوق العادۀ این طرح جلد با فضای فیلم و رنگ و بافت خود گبه را انکار کرد؛ و مهم این است که با وجود این همه رنگ به رنگی، این به روی جلد آشفته و پراکنده ای بدل نشده.
8- شماره 198: نتیجۀ درخشان یک ریسک سنگین در ایده پردازی و اجرای طرحی از آلبوم فیلم جفتی های یک نوستالژی باز قدیمی (زنده یاد بهرام ری پور) که ممکن است نیمی از خواننده های مجله اصلاً متوجه شأن نزول آن نشوند و کوچکی عکس ها به آزار بصری شان بیانجامد. اما ریسک، اگر درست و به جا و جسورانه باشد، به محصول ممتازی چون این می انجامد.
9- شماره 265: میان تصویرسازی هایی که مجله با عکاسی کردن از سینماگران مختلف در شرایط چیده شدۀ استودیویی انجام داده و همه طبعاً متعلق به سال های نیمۀ دوم فعالیت سی ساله اش و دوران پیشرفت امکانات گرافیکی است، این یکی را جذاب تر از بقیه می دانم. با نشان دادن فیمسازان و سینماگران مهم حاضر در جشنوارۀ نوزدهم فجر و به ویژه حالات بسیار متناسب با شخصیت فردی و حرفه ای آدم ها: بهرام بیضایی که مثل همیشه به حق نگران است، ایرج کریمی که هم فیلم می سازد و هم هم مجله می خواند، امید روحانی که معلوم نیست لبخندش نسبت به کاغذ و مطلبی که می خواند از سر تمسخر است یا تحسین، علیرضا داودنژاد که غصه خودش و حال و وضع سینمای ایران را یکجا می خورد، لیلا حاتمی که انگار در هواست و حواسش به زمین و زمینی ها نیست، محمدرضا شریفی نیا که باز موبایل به دست در حال دلالی هنرپیشه و واسطه گری و معامله جوش دادن است و ... رابرت دنیرو که به دلیل مرور آثارش در جشنواره، آن بالا پشت سر همه دارد راه می رود و دست تکان می دهد.
10-شماره 403: توضیحی نمی دهم. ببینید و تعریف کنید.